vrijdag 28 september 2012

De Stentor

Vandaag staat er een interview in de Stentor, ik ben heel blij dat deze krant zoveel aandacht aan A Sister's Hope geeft!

zondag 23 september 2012

Dichterbij

ER TO A CURE
Elke kilometer die ik loop, is weer een kilometer dichterbij...
Dichterbij oktober: borstkankermaand...
Dichterbij de start van de 60K die van start gaat op zaterdag 6 oktober om 8.30 in Bussum...
Dichterbij genezing van borstkanker...?!

De afgelopen weken loop ik zoveel mogelijk op mijn wandelschoenen, ook in huis, om mijn voeten te laten wennen aan een dagje wandelen, aan een weekend wandelen.  De NS wandeling samen met Eveline was erg gezellig en heeft wel vertrouwen gegeven dat ik het kan (natuurlijk kan ik het, die 60 km is niets in vergelijking met het gevecht tegen borstkanker!)

De laatste informatie van A Sister's Hope gaf meer duidelijkheid over hoe laat we vertrekken en over hoe laat we aankomen in Amsterdam op zondag 7 oktober. Om 17.00 komen de wandelaars het Olympisch Stadion binnen. Iedereen is van harte welkom bij deze intocht. Al vanaf 15.00 is het Stadion open en is er muziek en een informatiemarkt (zie ook het tabblad 6 en 7 oktober).

De komende 12 dagen ga ik vooral goed voor mijn voeten en mijn lichaam zorgen: lekker op tijd slapen, gezond eten, voetmassage (moet ik nog even regelen!). Ik heb er heel veel zin in en ben nog steeds heel trots op het bedrag dat naar de onderzoekers gaat!
Wederom BEDANKT!


woensdag 5 september 2012

Morgen

Iedereen verdient een morgen!
De kreet van KWF bij de collecte van deze week past wel bij mijn gevoel. Het is weer een stukje extra motivatie om de 60 kilometer te volbrengen. Want met mijn sponsorbijdrage kan er onderzoek gedaan worden en weer een morgen gegeven worden aan borstkankerpatiƫnten.
Vanavond wordt ook "Komt een vrouw bij de dokter" uitgezonden. Ik kijk hem deze keer niet, ik lig anders de hele nacht wakker. Het blijft een indrukwekkende film, hij is prachtig gemaakt, maar maakt ook zoveel los.
Indrukwekkend vond ik ook de verhalen over de beklimming van de Mont Ventoux afgelopen zaterdag. Kippenvel, iedereen die door blijft gaan ondanks de barre weersomstandigheden.

De vakantie is weer voorbij en in Zwitserland heb ik ook gewandeld. Niet zoveel als ik had gewild, maar dat heb je met twee tieners: die willen vooral NIET wandelen.
Sinds mijn thuiskomst loop ik dus zo vaak mogelijk een rondje in het dorp om kilometers te vreten en mijn voeten aan de schoenen te laten wennen (de schoenen draag ik al jaren, maar nooit de hele dag). Ook in huis heb ik ze vaak aan, het ziet er niet uit, maar ja, ook met huishoudelijk werk maak ik kilometers, haha.
Zaterdag 15 september ga ik een NS wandeling maken van 18,5 kilometer. Weer een test hoe het gaat met lopen.

En morgen, morgen maar eens kijken hoe mijn voeten voelen na kilometers van vandaag!
Mooie roze veters gesponsord door Picobello schoenen Urk!